پرنده های بدون سرنشین

پرنده های بدون سرنشین

پرنده‌های بدون سرنشین یا به اختصار UAV ها، که به طور متداول با نام “پهپاد” شناخته می‌شوند، از هواپیماهایی هستند که بدون خلبان انسانی در آنها عملیات می‌کنند. این وسایل هوایی با اجزاء مختلفی تجهیز شده‌اند که پرواز خودکار و عملیات از راه دور را ممکن می‌سازند.

اجزاء کلیدی پرنده‌های بدون سرنشین شامل:
– کنترل‌کننده پرواز (FC): یک واحد پردازش مرکزی که کنترل دینامیک‌های پرواز و مسیریابی پهپاد را بر عهده دارد.
– سیستم پیشرانش: معمولاً شامل موتورهای الکتریکی، پره‌ها و باتری‌ها برای فراهم کردن نیروی پیشرانش و انرژی برای پرواز می‌باشد.
– سنسورها: شامل GPS، شتاب‌سنج، ژیروسکوپ و ارتفاع‌سنج برای فراهم آوردن داده‌هایی برای استوانه‌سازی پرواز، مسیریابی و کنترل ارتفاع.
– سیستم ارتباطی: اجازه کنترل از راه دور و انتقال داده بین پهپاد و ایستگاه زمینی را می‌دهد.
– دوربین و سیستم‌های تصویربرداری: برای گرفتن عکس‌ها، فیلم‌ها و داده‌های دیگر برای اهداف نظارتی، نقشه‌برداری و عکاسی استفاده می‌شود.
– بار مفید: تجهیزات یا سنسورهای اضافی که توسط پهپاد حمل می‌شوند، مانند دوربین‌های حرارتی، اسکنرهای LiDAR یا سیستم‌های تحویل بار.

این اجزاء به همراه کاربردهای متنوعی برای پهپادها، از جمله عکاسی و فیلمبرداری هوایی، نقشه‌برداری و مسیریابی، نظارت و امنیت، کشاورزی، جستجو و نجات و خدمات تحویل، استفاده می‌شود. انعطاف‌پذیری و دسترسی پذیری پهپادها ابزارهای ارزشمندی در صنایع مختلف محسوب می‌شوند.