FPGA یا Field-Programmable Gate Array، یک نوع از مدارهای مجتمع قابل برنامه‌ریزی است که به صورت یک ترکیبی از بلوک‌های منطقی و تراشه‌های برنامه‌پذیر ساخته شده است. این تراشه‌ها از رویه‌های قابل برنامه‌ریزی تشکیل شده‌اند که به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهند تا بر اساس نیازهای خود، الگوریتم‌ها و منطق‌های خاص را در داخل FPGA پیاده‌سازی کنند.

FPGA

FPGA

با FPGA ها، مهندسان می‌توانند به طور مستقیم و بدون نیاز به تغییرات فیزیکی در تراشه، منطق و عملکرد دیجیتال را برنامه‌ریزی و تغییر دهند. این ویژگی موجب می‌شود که FPGA ها به عنوان یک پلتفرم انعطاف‌پذیر و مناسب برای توسعه و ارتقاء سیستم‌های دیجیتالی استفاده شوند. از کاربردهای اصلی FPGA ها می‌توان به پردازش سیگنال‌های دیجیتال، شبیه‌سازی، رمزنگاری، پردازش تصویر، و کارهایی که نیازمند پردازش موازی هستند، اشاره کرد.